กรดอะมิโน

กรดอะมิโนเป็นผลึกไม่มีสีที่มีจุดหลอมเหลวมากกว่า 200 ℃สูงกว่าสารอินทรีย์ทั่วไป   α -amino acid มีรสเปรี้ยวหวานขมและสด   monosodium glutamate และ glycine เป็นส่วนผสมของอูมามิที่ใช้มากที่สุด   โดยทั่วไปแล้วกรดอะมิโนจะละลายได้ในน้ำกรดและสารละลายอัลคาไลไม่ละลายหรือละลายได้เล็กน้อยในตัวทำละลายอินทรีย์เช่นเอทานอลหรืออีเธอร์   ความสามารถในการละลายของกรดอะมิโนในน้ำนั้นแตกต่างกันอย่างมาก ตัวอย่างเช่นไทโรซีนมีความสามารถในการละลายต่ำที่สุด ที่ 25 ℃เพียง 0.045 กรัมของไทโรซีนละลายในน้ำ 100 กรัม แต่ความสามารถในการละลายของไทโรซีนนั้นสูงกว่าในน้ำร้อน   ไลซีนและอาร์จินีนมักจะมีอยู่ในรูปแบบของไฮโดรคลอไรด์เพราะพวกเขาละลายได้ง่ายในน้ำและยากที่จะตกผลึกเนื่องจาก deliquescence

(1) สีและสี: กรดอะมิโนทั่วไปทุกชนิดง่ายต่อการกลายเป็นผลึกที่ไม่มีสีและรูปร่างของผลึกจะแตกต่างกันไปตามโครงสร้างของกรดอะมิโน   ตัวอย่างเช่นกรด L-glutamic เป็นผลึกคอลัมน์สี่เหลี่ยมจัตุรัสและกรด D-glutamic เป็นคริสตัลเกล็ดเพชร

(2) จุดหลอมเหลว: จุดหลอมเหลวของการตกผลึกของกรดอะมิโนสูงโดยทั่วไปที่ 200 ~ 300 ℃และกรดอะมิโนจำนวนมากจะย่อยสลายเป็นเอมีนและคาร์บอนไดออกไซด์เมื่อไปถึงหรือเข้าใกล้จุดหลอมเหลว

(3) ความสามารถในการละลาย: กรดอะมิโนส่วนใหญ่ละลายได้ในน้ำ   ความสามารถในการละลายของกรดอะมิโนที่แตกต่างกันในน้ำนั้นแตกต่างกันเช่นไลซีนอาร์จินีนความสามารถในการละลาย proline มีขนาดใหญ่กว่าไทโรซีนซีสเตอีนการละลายฮิสทิดีนมีขนาดเล็กมาก   กรดอะมิโนต่างๆจะละลายได้ในฐานที่แข็งแรงและกรด   แต่กรดอะมิโนนั้นไม่ละลายหรือละลายได้เล็กน้อยในเอทานอล

(4) ความรู้สึกรสชาติ: กรดอะมิโนและอนุพันธ์ของพวกเขามีความรู้สึกรสชาติบางอย่างเช่นเปรี้ยวหวานขมและเค็ม   ชนิดของรสชาติเกี่ยวข้องกับชนิดและโครงสร้างสามมิติของกรดอะมิโน   โดยทั่วไปแล้วกรดอะมิโนชนิด D มีรสหวานและความเข้มของรสหวานของพวกเขาสูงกว่ากรดอะมิโนชนิด L-type ที่สอดคล้องกัน

(5) ลักษณะการดูดซับรังสี UV: กรดอะมิโนทั่วไปทุกชนิดไม่มีความสามารถในการดูดซึมต่อแสงที่มองเห็นได้   แต่ไทโรซีนทริปโตเฟนและฟีนิลอะลานีนมีการดูดซับแสงที่ชัดเจนในภูมิภาค UV   กรดอะมิโนทั้งสามนี้พบได้ในโปรตีนส่วนใหญ่โดยเฉพาะไทโรซีน   ดังนั้นลักษณะการดูดกลืนรังสี UV ที่ 280nm สามารถใช้ในการตรวจสอบปริมาณโปรตีนในเชิงปริมาณ   

คุณสมบัติทางแสงที่สำคัญของกรดอะมิโนคือการดูดซับแสง   PR-AA ทั้งหมด 20 ชนิดมีการดูดซับแสงในพื้นที่ที่มองเห็นได้และทุกคนมีการดูดซับแสงในภูมิภาคอัลตราไวโอเลตไกล (<220nm) AA เพียงสามชนิดเท่านั้นที่มีความสามารถในการดูดซับแสงในภูมิภาคอัลตราไวโอเลต (ใกล้กับภูมิภาคอัลตราไวโอเลต) (220nm ~ 300nm) กรดอะมิโนทั้งสามชนิดนี้ ได้แก่ ฟีนิลอะลานีนไทโรซีนและทริปโตเฟนเนื่องจากกลุ่ม R ของพวกเขามีระบบพันธะเบนซินผันคู่

การดูดซับแสงสูงสุดของ phenylalanine AA คือ 259nm การดูดซับแสงสูงสุดของ tyroaa คือ 278nm และการดูดซับแสงสูงสุดของ chroma AA คือ 279nm โดยทั่วไปโปรตีนมีสารตกค้าง AA ทั้งสามนี้ดังนั้นการดูดซับแสงสูงสุดจึงมีความยาวคลื่นประมาณ 280nm ดังนั้นจึงสามารถใช้ในการกำหนดเนื้อหาของโปรตีนได้อย่างง่ายดาย   การกำหนดสเปกโตรโฟโตเมทริกของเนื้อหาโปรตีนขึ้นอยู่กับกฎหมายของ Lambert-Beer   ค่าการดูดกลืนแสงของสารละลายโปรตีนที่ 280nm นั้นเป็นสัดส่วนกับความเข้มข้น